Tozu dumana katan (rüzgârlara),

(Su) yükü taşıyan (bulutlara),

Kolaylıkla akıp giden (taşıtlara),

İşleri bölüştüren (meleklere) andolsun ki,

Size vadedilen, hiç kuşkusuz doğrudur.

Hiç şüphesiz ki din/hesap mutlaka gerçekleşecektir.

(Yolları, yıldızları, direksiz yükseltilmesiyle...) göz alıcı güzelliğe sahip göğe andolsun.

Siz (Kur’ân’a ve Peygamber’e karşı) tutarsız, çelişkili sözler içindesiniz.

Ondan (imandan mahrum bırakılan) çevrilir.

Kahrolsun varsayımcı zancılar!

Onlar ki cehalet ve körlük içinde, gafillerdir.

“Din/Kıyamet Günü ne zamandır?” diye sorarlar.

O gün, ateşte yakılıp azap edilirler.

(Onlara denir ki:) “Tadın fitneniz (olan azabı). Bu, (dünyadayken ‘Nerede bu azap?’ diye) acele ettiğiniz şeydir.”

Hiç kuşkusuz muttakiler, cennetlerde ve pınarlardadır.

Rablerinin kendilerine verdiği (nimetleri) alırlar. Çünkü onlar, bundan önce muhsinler/kulluğunu en güzel şekilde yapmaya çalışanlar idi.

Geceleri pek az uyurlardı.

Seherlerde istiğfarda bulunurlardı.

Onların mallarında dilencilerin ve mahrum kalmışların hakkı vardı.

Yakinen inananlar için yeryüzünde ayetler vardır.

Kendi nefislerinizde de... Görmez misiniz?

Rızkınız ve size vadolunan (hayırlar) semadadır.

Göğün ve yerin Rabbine andolsun ki; hiç şüphesiz (size vadedilenler), konuştuklarınız kadar gerçektir.

İbrahim’in değerli misafirlerinin haberi sana geldi mi?

Hani yanına girmiş: “Selam” demişlerdi. O da: “Selam! Siz, tanınmayan bir topluluksunuz.” demişti.

Hemen ailesine gidip, semiz bir buzağı getirmişti.

Onlara yaklaştırmış ve: “Yemez misiniz?” demişti.

(Yemediklerini görünce) içine bir korku düşmüştü. “Korkma!” demişler ve onu, bilgili bir çocukla müjdelemişlerdi.

Hanımı (şaşkınlık) çığlığı atarak (onlara) yönelmiş ve yüzüne vurmuştu. Demişti ki: “(O) koca bir ihtiyar, (bense) kısır bir kadın. (Buna rağmen çocuk mu?!)”

Demişlerdi ki: “Böyle işte... Rabbin böyle buyurdu. Hiç şüphesiz O, (hüküm ve hikmet sahibi olan) El-Hakîm, (her şeyi bilen) El-Alîm’dir.”

“Ey elçiler/melekler! Sizin işiniz (göreviniz) nedir?” demişti.

“Şüphesiz ki biz, suçlu günahkâr bir kavme yollandık.” demişlerdi.

“Üzerlerine çamurdan (pişirilmiş) taşlar atalım diye.”

“Haddi aşan taşkınlar için, Rabbinin katında işaretlenmiş (taşlar).”

Orada bulunan mümin kimseleri çıkardık.

Orada, bir ev halkı dışında, Müslim/şirki terk ederek tevhidle Allah’a yönelen kimse bulamadık.

Orada, can yakıcı azaptan korkanlar için (ibret olsun diye) bir ayet bıraktık.

Musa’nın (kıssasında da ibret alınacak ayetler vardır). Hani onu, Firavun’a apaçık bir delille göndermiştik.

Tüm gücüyle yüz çevirdi ve: “Büyücü yahut deli.” dedi.

Onu ve ordusunu yakalayıverdik ve denize attık. O, kınanan bir kimseydi.

Âd Kavmi'nde de (ayetler vardır). Hani onların üzerine, (her şeyi yerle bir eden) kısır bir rüzgâr gönderdik.

Uğradığı hiçbir şeyi bırakmıyor, kurumuş ot gibi savuruyordu.

Semud Kavmi'nde de (ayetler vardır). Hani onlara: “Belli bir süreye kadar faydalanın.” denilmişti.

Rablerinin emrine karşı geldiler. Onlar bakınıp dururken, yıldırım çarpıp yakalayıverdi onları.

Ne ayağa kalkabildiler, ne de (azabı engelleyecek) bir yardım bulabildiler.

Bundan önce Nuh Kavmi'ni de (helak etmiştik). Hiç şüphesiz onlar, fasık bir kavimdiler.

Göğü büyük bir kuvvetle bina ettik. Ve biz, onu genişleticileriz.

Yeri de serip döşedik. Ne güzel döşeyenleriz.

Her şeyden çift çift yarattık. Umulur ki öğüt alırsınız.

O hâlde (sizi Allah’tan alıkoyan put, dünya sevgisi, aile, toplum baskısı gibi her türlü prangadan kurtulup) Allah’a kaçın. Hiç şüphesiz ki ben, size O’nun tarafından (gönderilmiş) apaçık bir uyarıcıyım.

Allah’la beraber başka bir ilah edinmeyin. Hiç şüphesiz ben, size O’nun tarafından (gönderilmiş) apaçık bir uyarıcıyım.

Onlardan öncekiler de, kendilerine gelen her resûle (aynı bunların yaptığı gibi): “Sihirbaz ya da delidir.” dediler.

Acaba (resûllere karşı takındıkları düşmanca tavır ve yalanlama sözlerini) birbirlerine vasiyet mi ediyorlar? (Ki her kavim harfiyen aynı şeyleri söylüyor.) Bilakis onlar, (tağutlaşmış) azgın kimselerdir. (Onları benzer şeyler söylemeye sevkeden azgınlıklarıdır.)

Onlardan yüz çevir. Artık kınanacak değilsin.

Hatırlat/öğüt ver! Çünkü hatırlatma müminlere fayda verir.

Ben, onlardan bir rızık istemiyorum, beni doyurmalarını da istemiyorum.

Hiç şüphesiz Allah, çokça rızık veren, kuvvet sahibi (ve hiçbir şeyin kendisini yıpratamayacağı, müminlere metanet veren) El-Metîn’dir.

Gerçek şu ki; zulmedenlerin (kendilerinden önceki) arkadaşları gibi günahları vardır. Acele etmesinler. (Öncekiler günahları sebebiyle azaba uğradıkları gibi, bunlarda uğrayacaktır.)

Tehdit edildikleri o günden ötürü, vay kâfirlerin hâline.